dzwonić

dzwonić
{{stl_3}}dzwonić {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}ʣ̑vɔɲiʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_8}}za-{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vi {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}bić w dzwon{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}läuten {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}naciskać dzwonek{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}klingeln {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}3) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}szczękać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\dzwonić kluczami {{/stl_22}}{{stl_14}}mit den Schlüsseln klirren {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}klimpern{{/stl_32}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}szklanki dzwonią {{/stl_22}}{{stl_14}}die Gläser klirren {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\dzwonić zębami {{/stl_22}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_27}}przen{{/stl_27}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}mit den Zähnen klappern {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}4) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}brzmieć{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}komuś dzwoni w uszach {{/stl_22}}{{stl_14}}jdm klingen die Ohren {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}5) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot: {{/stl_20}}{{stl_13}}telefonować{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\dzwonić do kogoś {{/stl_22}}{{stl_14}}jdn anrufen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}mit jdm telefonieren {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • dzwonić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dzwonićnię, dzwonićni, dzwoń – {{/stl 8}}zadzwonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać sercem lub młotem (od zewnątrz) w ściany dzwonu, dzwonka… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dzwonić — na trwogę zob. trwoga. Dzwonić zębami; zęby dzwonią komuś zob. ząb 5. Komuś dzwoni w uszach zob. ucho 13 …   Słownik frazeologiczny

  • dzwonić — ndk VIa, dzwonićnię, dzwonićnisz, dzwoń, dzwonićnił 1. «bić w dzwon, poruszać dzwonem lub dzwonkiem powodując wydawanie dźwięku, dźwięczenie; dawać znak dzwonem lub dzwonkiem; naciskać dzwonek» Dzwonić na mszę. Dzwonić na lekcję. Dzwoniono na… …   Słownik języka polskiego

  • dzwonić [szczękać] zębami — {{/stl 13}}{{stl 7}} poruszać mimowolnie (ze strachu lub zimna) dolną szczęką tak, że przy uderzaniu o górną szczękę powstaje charakterystyczny dźwięk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzwonić, szczękać zębami z zimna, ze strachu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… …   Słownik języka polskiego

  • podzwaniać — ndk I, podzwaniaćam, podzwaniaćasz, podzwaniaćają, podzwaniaćaj, podzwaniaćał «dzwonić z lekka, cicho, od czasu do czasu, dzwonić z przerwami; wydawać od czasu do czasu lekki metaliczny dźwięk, dźwięczeć» Podzwaniać ostrogami, wiadrami. Tramwaje… …   Słownik języka polskiego

  • czelność — Mieć czelność coś zrobić «być na tyle zuchwałym, aby zrobić coś nagannego»: Ona miała czelność do ciebie dzwonić? W. M. Korczyńska, Wróć …   Słownik frazeologiczny

  • trwoga — podn. Bić (w dzwony, w bębny); dzwonić, uderzać, strzelać itp. na trwogę «ostrzegać przed niebezpieczeństwem, uprzedzać o groźnej sytuacji wymagającej działania, wzywać do czujności»: Uderza (...) na trwogę, gromi rządy, nie oszczędzając zresztą… …   Słownik frazeologiczny

  • ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma …   Słownik frazeologiczny

  • zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś …   Słownik frazeologiczny

  • alarm — m IV, D. u, Ms. alarmmie; lm M. y 1. «sygnał, najczęściej akustyczny, ostrzegający przed niebezpieczeństwem; w wojsku: sygnał lub rozkaz ostrzegający przed niebezpieczeństwem napadu, wzywający do gotowości bojowej; stan gotowości w wypadku… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”